CZ pleit voor verbinding in Zuid-Limburgse ziekenhuisdiscussie
Oplossing gezondheidsachterstand dreigt vertraging op te lopen
Op 23 april 2024 is er een besluit genomen over de toekomst van de (ziekenhuis)zorg in Zuid-Limburg. Dat besluit heeft impact op de hele zorg en gezondheid in Zuid-Limburg en specifiek ook op de inrichting van de (acute) ziekenhuiszorg op de beide locaties van Zuyderland. Ondanks het personeelstekort is het mogelijk gebleken om op 2 locaties acute zorg te organiseren. Maar omdat de regio zich kenmerkt door grote gezondheidsachterstanden, is in het besluit ook veel aandacht voor mensen in kwetsbare posities. Het was de eerste keer dat in Nederland een brede maatschappelijke dialoog is opgezet om tot dit besluit te komen.
Het afgelopen jaar zijn er vele gesprekken gevoerd over de toekomst van de gezondheid en (ziekenhuis)zorg in de regio Zuid-Limburg. De betrokkenheid van inwoners, zorgprofessionals, gemeenten, provincie en landelijke politiek was en is groot. Dat geeft aan hoe belangrijk dit onderwerp is. Ook nu, nadat het besluit is genomen, is dat nog steeds merkbaar.
Maar teleurstelling en het verschil van inzicht over het besluit dat is genomen, mag niet in de weg staan van het aanpakken van de grote opgave die de regio heeft. Het ziekenhuis in Heerlen is het symbool geworden van discussie en verdeeldheid, terwijl iedereen weet dat de belangrijkste opgave is om de gezondheidsachterstand en het toekomstperspectief in de regio te verbeteren. Een grote opgave die je niet zonder elkaar kan bereiken, een opgave die minstens een generatie duurt. Het is een illusie om te denken dat je het altijd met elkaar eens bent, maar vanuit het gezamenlijke doel heeft iedereen de verantwoordelijkheid om ook weer de verbinding te zoeken.
Het zou mooi zijn als we met elkaar het gesprek over die grote opgave weer kunnen voeren,” zegt Joep de Groot, Bestuursvoorzitter van CZ. Met het huidige besluit ligt er een oplossing om ondanks de toenemende personeelstekorten, goede spoedzorg te bieden voor iedereen die te maken heeft met een levensbedreigende situatie in de hele regio. Dit is winst voor iedereen.” Tegelijkertijd snapt Joep de Groot hoe mensen de concentratie van complexe zorg in Sittard-Geleen kunnen ervaren. “Zuid-Limburg kent gezondheidsachterstanden, juist dan is er gevoel van verlies, onrecht en een stap terug. Dat lijkt een tegenstelling, maar als we recht willen doen aan deze situatie dan moeten we weer opzoek gaan naar waar het echt om gaat. Het vraagt om extra inspanning om mensen een gelijke kans te geven op een gezond leven. Daarin staan we niet tegenover elkaar".
Al jaren wordt in Zuid-Limburg succesvol samengewerkt met huisartsen, gemeenten, het ziekenhuis en vele andere organisaties. Niet alleen de deelname en samenstelling van het Nationaal Programma Heerlen-Noord (NPHLN) bewijst onze inzet, maar ook de vele interventies zoals de investering in de Limburgse PlusPraktijken en de wijkgerichte aanpak waarmee actief wordt gewerkt aan een verschuiving van ziekte en zorg naar gezondheid en welzijn. Uit de gesprekken die het afgelopen jaar zijn gevoerd met inwoners bleek dit voor heel veel mensen het belangrijkste onderwerp is, daar zijn oplossingen nodig.
Een belangrijk voorbeeld is het Sociaal Hospitaal waarmee de komende 3 jaar 1000 gezinnen extra hulp en ondersteuning kunnen krijgen met interventies die hun bestaanszekerheid verhogen. Gezinnen met multiproblematiek, met zoveel problemen dat ze het overzicht niet meer hebben. Problemen over geld, werk, woning, relatie, opvoeding en geestelijke gezondheid die zich opstapelen tot ze er letterlijk ziek van worden en bij de dokter komen voor hulp. De voorbereiding is van start gegaan om in januari de eerste gezinnen te kunnen helpen. Succesvolle toepassing kan alleen in samenwerking met onder meer gemeenten en huisartsen.
Daarom zegt Joep de Groot: “Het is verleidelijk om verder afstand te nemen als je het niet met elkaar eens bent. Maar we hebben niet de luxe om langer tegenover elkaar te staan. Als we de zorgen van mensen willen wegnemen, de gezondheidsachterstand willen inlopen en mensen willen helpen met de problemen die ze dagelijks ervaren, moeten we ook de verantwoordelijkheid voelen om weer de verbinding zoeken. We kunnen het alleen met elkaar".