Transfertafel Midden-Brabant vindt voor 100 GGZ-cliënten sneller hulp

8 juni 2021

Wachtlijsten in de GGZ zijn een hardnekkig probleem. Om te voorkomen dat mensen onnodig lang op een behandeling moeten wachten, wordt er door zorgverzekeraars en GGZ-aanbieders gewerkt aan verschillende oplossingen. Waaronder ook de Transfertafel Midden-Brabant, waarbij GGZ Breburg, Mentaal Beter, Caleidozorg en Zorggroep Pro RCH nauw betrokken zijn.

Bij de aanpak van wachtlijsten in de GGZ is transparantie essentieel. “Alleen als je weet wie er waar staat te wachten en voor welke behandeling, kun je ervoor zorgen dat mensen sneller de juiste zorg krijgen” zegt Marieke Verlee, manager Zorginkoop bij CZ. En dat is precies wat er aan de transfertafel gebeurt. De GGZ-zorginstellingen zitten aan tafel en kijken of er nog behandelcapaciteit vrij is bij een andere deelnemende instelling in de regio. Vervolgens overleggen behandelaren of de cliënten op de wachtlijst geschikt waren voor een transfer. Daarbij werd vooraf contact opgenomen met cliënten op de eigen wachtlijst, om hiervoor goedkeuring te vragen.

Het succes van Midden-Brabant gaat volgens Verlee verder dan de 100 cliënten die nu eerder worden geholpen. Ze ziet dat de nieuwe dynamiek van samenwerking hoop geeft op voor een versnelling van het oplossen van wachtlijsten. “Dit succes zet iets in beweging, je proeft bij alle deelnemers de honger om verder te gaan om het potentieel dat er ligt te benutten”. Verlee verwacht dan ook dat er in de komende tijd nog veel meer cliënten geholpen kunnen worden.

De deelname aan de regionale transfertafel is vrijwillig, maar Verlee zag meteen groot enthousiasme van iedereen bij het plan een transfertafel op te richten. Daarvoor was er incidenteel contact over cliënten, maar dankzij de transfertafel leren aanbieders en behandelaren elkaar beter kennen. Daardoor kunnen op veel grotere schaal mensen geholpen worden. Het overdragen van cliënten is volgens Verlee een belangrijke eerste stap. “Nu plukken we de vruchten van het optimaliseren van de patiëntenstromen. Maar de ambitie is groter, want er ligt een fundamentele vraag waar we samen over moeten nadenken. Samen met huisartsen, GGZ aanbieders en andere partijen in het sociaal domein moeten we kritisch kijken naar wie echt een behandeling in de GGZ nodig heeft.” Er wordt nu, volgens Verlee, soms te snel een medische oplossing geboden. “Maatschappelijke problemen zorgen voor veel behoefte aan ondersteuning. Ik vind het niet gek dat we hulp moeten zoeken bij het oplossen van maatschappelijke oorzaken in plaats van een focus op behandelen.”