Verlichten van fysiek zwaar werk heeft een keerzijde

Datum: 14 maart 2019 - Leestijd: 3 minuten

In bedrijven waar veel lichamelijk werk wordt verricht, verandert de aard van arbeid. Door de inzet van hulpmiddelen komt fysieke overbelasting steeds minder vaak voor. Goed, zou je zeggen. De hulpmiddelen zorgen voor hogere efficiency, maar er is een keerzijde.

In magazijnen hoeft geen medewerker nog iets met de hand te doen. Overal maken heftrucks en hydraulische pompwagens de dienst uit. Werktafels staan zo ingesteld dat werk op schouderhoogte verleden tijd is en mensen hoeven niet meer te bukken.

Je kunt je afvragen of dat voor de lichamelijke conditie van medewerkers wel gunstig is. Door te bukken belast je spiergroepen die nu nauwelijks nog worden gebruikt. Als je alle zware arbeid eruit filtert, daalt de belastbaarheid van mensen. Het gevaar van fysieke belasting blijft dus onverminderd op de loer liggen.

Voor hockeyers op het hoogste niveau is het hockeyspel hun core business. Maar naast oefeningen op het hockeyveld, trainen ze ook in een fitnessruimte. Dat doen ze om meer variatie te hebben in hun beweegpatroon en om hun fysieke belastbaarheid te vergroten. Als de hockeyers tegen een betere club moeten spelen, krijgen ze meer druk dan ze normaliter gewend zijn. Dan moet je een tandje bij kunnen zetten. Extra sporten is ook aan te raden voor medewerkers die fysieke arbeid verrichten. Daarmee verruimen ze hun belastbaarheid.

Alle pijntjes aan het bewegingsapparaat, de spieren en gewrichten, hebben een oorzaak. Je kunt de symptomen bestrijden, maar daarmee los je het probleem niet op. En de werkgever wil maar één ding: zijn verzuimende medewerker moet zo snel mogelijk aan het werk. Ik vind dat behandelaars veel praktischer en bedrijfsmatiger moeten leren denken. Hoe los je het probleem zo efficiënt en definitief mogelijk op? Dat doe je alleen door op zoek te gaan naar de oorzaak en die aan te pakken.

Recent kwam een orderpicker bij mij in de praktijk. Wegens enorme drukte werkt hij vaak zo’n 60 tot 80 uur per week. Het was zijn taak om pakketjes bij elkaar te zoeken; van doosjes met bijna niks erin tot zware wasmachines van wel 80 kilo. De man had flink last van zijn schouder gekregen. Maar kun je die klachten dan meteen wijten aan fysieke belasting? Vaak niet. Meestal gaat het om een complex van factoren.

Ook bij de orderpicker was dat zo. De werkbelasting was hoog. Hij voerde zijn werk niet in de juiste houding uit en door die werktijden had hij geen rust. Hij kon niet herstellen.

Werkgevers moeten zich ervan bewust zijn dat mensen gaan verzuimen als hun conditie minder wordt. Personeel moet langer mee. Hoe houd je mensen op termijn productief? Hoe vermijd je dramatische verzuimtrajecten? De antwoorden op die vragen bepalen de toekomst van een bedrijf. Niet over 30, maar nu, de komende 5 tot 10 jaar. Je zult mensen bewust moeten maken van hun eigen belastbaarheid. Ze moeten weten hoe ze hun functie kunnen vervullen en wat ze kunnen doen om geen klachten te krijgen. Door het gesprek met elkaar aan te gaan, kun je veel klachten voorkomen.

Een groot bedrijfskledingbedrijf uit het zuiden van Nederland maakt alle problemen bespreekbaar. De teamleiders vertolken een sociale rol en maken geregeld een praatje met hun medewerkers. Als ze een probleem signaleren, proberen ze de oorzaak gezamenlijk weg te nemen, ook al ligt die in de privésfeer.

De directeur kent alle medewerkers. Hij loopt dagelijks door het bedrijf, omdat hij wil weten wat er op de werkvloer gebeurt en wat hij kan verbeteren. Niemand weet dat beter dan de medewerkers zelf. Dat is de belangrijkste quick win voor iedere werkgever. Als processen of werkplekken moeten worden aangepast, betrek daar dan niet alleen ergonomen en therapeuten bij, maar vooral de mensen zelf. Zij hebben vaak de oplossing.

Wilt u meer weten over een doeltreffende aanpak? Of met onze experts van gedachten wisselen over uw vraagstuk?